Kaplaarzen en beschuit met muisjes

Op de nieuwjaarsborrel komt altijd weer die vraag: “En wat doe jij voor werk?“. “Ongediertebestrijding?“ en dan trekken ze meestal een vies gezicht. Alsof ik de hele dag met kaplaarzen aan, in de riolering naar ratten zoek. Maar als ik vertel hoe het werkelijk is, raken ze toch geïnteresseerd. “Zo kom ik voor mijn werk veel in de slaapkamers van jonge vrouwen”. De mannen spitsen hun oren.

Slaapkamers? Ja, slaapkamers

In Utrecht wonen veel reislustige jongeren. Terug van het backpacken, nemen ze naast mooie herinneringen ook nog wel eens bedwantsen mee.  En dan kom ik in actie. En natuurlijk kom ik ook in restaurants. Oók de hele chique. En als een soort Rob de Geus - maar dan knapper - controleer ik de keuken op sporen van ongedierte.

Sociaal Werker ben ik ook. Zo werden we laatst ‘s nachts gebeld. In paniek. Ze had een muis gezien in de kamer. En ze durfde niet meer naar bed. Na een half uur de hele biologie van de muis te hebben besproken, ging ze eindelijk slapen. Gerustgesteld.

Mijn heldenverhaal

Om dames in het gezelschap ook te overtuigen van de charme van mijn beroep, vertel ik mijn heldenverhaal. “En soms ben ik ook redder in nood. Want wat denk je van een jonge moeder, nèt bevallen, zit er een wespennest bij de kamer van de baby. Binnen een uur was ik ter plekke. Klus geklaard en ik kreeg nog beschuit met muisjes toe”.

Het werkt. De dames knikken goedkeurend.  Maar ik moet weer aan het werk. Ratten vangen. “Waar zijn mijn kaplaarzen?”.

Groet, Alexander Kroon
Ongediertebestrijder